Organik bileşikler canlıda yapı maddesi, enerji verici, yapıcı onarıcı ve düzenleyici olarak görev yapar. Organik moleküllerin yapı birimlerine monomer denir. Bu yapı birimlerinin birbirine bağlanması sonucu oluşan büyük yapılı moleküllere polimer denir. Monomerlerden polimerlerin oluşmasına ise polimerleşme (polimerizasyon) denir.
Monomerlerin birleşmesi ile gerçekleşen ve sonuçta su açığa çıkaran reaksiyonlara dehidrasyon reaksiyonları, büyük moleküllerin su ile yapı birimlerine ayrılması olayına da hidroliz reaksiyonları denir.
Organik bileşiklerin en çok bilinenleri: karbonhidratlar, yağlar, proteinler, enzimler, vitaminler, nükleik asitler ve ATP’dir. Organik moleküller enerji eldesinde kullanılma sırasına göre; karbonhidratlar –> yağlar –> proteinler şeklinde sıralanır.
Canlı yapıya katılmaları ise, çoktan aza doğru; proteinler –> yağlar –> karbonhidratlar şeklindedir. Organik besinlerden protein ve vitaminler metabolizmada düzenleyici olarak görev yapar. Nükleik asitler, kalıtsal bilginin aktarılmasını ve hücre yönetimini sağlar. ATP ise enerji verici moleküldür.
Güzel