MUZAFFER İZGÜ (1933-2017)
Mizah anlayışı taşlama—yergi niteliği taşır.
Eserlerinde, köy—kasabalardan şehre göçün doğurduğu sıkıntıları mizahi bir tarzda ele almıştır.
Mizahi ögelerden yararlanarak toplumun aksayan yönlerini anlatmıştır.
Eserleri
— Roman: Gecekondu, İlyas Efendi, Kasabanın Yarısı, Halo Dayı ve İki Öküz, Üç Halka Yirmi Beş, İt Adası, Dilber, Matador Mahmut, İçimde Çiçekler Açınca, Anadalar, Zıkkımın Kökü
— Hikâye: Bando Takımı, Donumdaki Para, Deliye Her Gün Bayram, Sen Kim Hovardalık Kim, Her Eve Bir Karakol, Dayak Birincisi, Devlet Babanın Tonton Çocuğu, Lüplük Makinesi, Azrail Nasıl Rüşvet Yedi, Orta Direği Yıkan Ayı, Devletin Malı Deniz, Anamı Aldım da Geldim
— Çocuk kitabı: Ekmek Parası, Bülbül Düdük, Çizmeli Osman, Pazar Kuşları, Uçtu Uçtu Ali Uçtu…
REŞAT ENİS AYGEN (1909-1984)
Romanlarının konularını toplum yaşamımızdan, çoğu kenar mahallelerde yaşanan fakir yaşamının facialarından almıştır.
İstanbul’un kenar mahallelerine, yoksul semtlerine, terk edilmişliklerine gerçekçi bir şekilde yaklaşır. Toprak reformu, siyasî çekişmeler, işçi ve köy konularını işlemiştir.
Eserleri
— Roman: Kanun Namına, Gonk Vurdu, Gece Konuştu, Afrodit Buhurdanında Bir Kadın, Ekmemek Kavgamız, Toprak Kokusu, Ağlama Duvarı, Yolgeçen Hanı
