FÜTÜRİZM (GELECEKÇİLİK)
Fütürizm sözcüğü, Fransızcada “gelecek, gelecekteki, gelecek zaman” anlamlarına gelen ‘futur’ sözcüğünden türetilmiştir.
20. yüzyılda İtalya’da şair Marinetti ve birkaç ressam tarafından başlatılmıştır.
1909 yılında Fransa’da “La Figaro” gazetesinde yayımlanan manifestosuyla (bildirisiyle) fütürizm bütün dünyaya duyurulmuştur.
Fütürizm, sürrealizm ve dadaizm akımlarına zemin hazırlamıştır.
Daha çok “şiir” türünde etkili olmuş bir akımdır.
Fütüristler, kendilerinden önceki bütün sanat anlayışlarına karşı çıkmışlar ve hücum etmişlerdir.
Geleneksel tema ve biçimleri bir yana bırakarak modern çağın, tekniğin, makinenin sağladığı ve sağlayacağı olanakları, mutluluğu savunmuşlardır.
Yaşamı dinamiz (hareket) içinde vermek için daima değişeni yakalamak istemişlerdir.
Şiirin biçiminde yenilik getirmişler; ölçü ve uyağı kaldırmışlar, şiirde söyleyişi basitleştirmişlerdir.
Kuralsız anlatım, özgürce seçilen sözcükler, otomatik yazı anahtar kavramlardır.
Duyguların yerine makine, çark ve fabrika gürültülerine yer vermişler; modern hayatın hareketliliğini, tehlike tutkusunu, şiddet ve saldırganlığı yüceltmişlerdir.
Temsilcileri
Rus şair Vladimir Vladimiroviç Mayakovski ve İtalyan şair Filipp Marinetti en önemli temsilcileridir.
Türk edebiyatında özellikle Nazım Hikmet fütürizmden etkilenmiştir.
