AHMET HİKMET MÜFTÜOĞLU (1870-1927)
Edebiyata Servetifünun ile başlamış, 1908’den sonra Türkçülük düşüncesini benimsemiştir.
Türk Derneği, Türk Yurdu ve Türk Ocağı’nın kurucu üyeleri arasında yer almıştır.
Servetifünun dönemindeki yazılarında dili ağır ve süslüdür ancak Mili edebiyat dönemindeki eserlerinde ise dili sadedir.
Roman, makale ve monolog türlerinde eserler veren yazar; özellikle hikayeleriyle tanınmıştır.
Sadece Milliyetçilik düşüncesini yaymak için yazdığı hikayeler de vardır.
Eserleri
Haristan ve Gülistan: (Diken ve Gül Bahçesi) Servetifünun döneminde yazdığı mensure ve öykülerinin yer aldığı eseridir. Haristan, içinde kadın bulunmayan ada; Gülistan, sadece kadınların yaşadığı adadır. Mutluluk bu iki ülkenin birleşmesidir.
Çağlayanlar: Milli edebiyata bağlı olarak yazdığı, Türk kültürünü ve milli değerleri yansıtan on altı hikayeden oluşur. Çağlayanlar’ı “Bu kitabı sizi düşünerek sizin için yazdım. Bela gecelerinde, yaşım sızarak, yüreğim sızlayarak yazdım. Ey Türk! Bu satırlarda mazinin destanlarını, halin hicranlarını söylemek ve inlemek istedim ” cümleleriyle ‘Türkeli Zeybeklerine’ ithaf eder.
Gönül Hanım: Turancılık düşüncesini savunan tezli bir roman olan eser, Türk coğrafyasının farklı taraflarında yaşayan kahramanlarını bir araya getirerek onları Orhun Abideleri’ni bulmak, Türk dünyasına tanıtmak için uzun bir seyahate çıkarır. Kendisini romanın kahramanlarından Mehmet Tolun’la özdeşleştiren yazar, Türkiye’nin Batı medeniyeti seviyesine yükselmesi için neler yapması gerektiğini de onun aracılığıyla anlatır.
