Yazının icadından önce insanlar duygu, düşünce ve bilgilerini sözlü olarak nesilden nesile aktarmış ve korumuştur. Eski Yunan’da mit ve efsane anlatıcıları, Türklerde ozanlar ve âşıklar, Afrika’da topluluğun en yaşlıları bu aktarım görevini üstlenmiştir. Toplumların sözlü geleneklerinin oluşmasında çevrelerinde olup biten ve kendilerini etkileyen önemli olaylar etkili olmuştur. Her toplum kendi hayatında büyük yankılar uyandırmış olayları ve kahramanları anlatagelmiştir. Bu anlatılar, insanlığın yazılı olmayan tarihini oluşturmaktadır.
Efsaneler, mitler ve destanlar gibi halk anlatıları; zamanla hem başka kültürlerden etkilenmiş hem de diğer kültürlerin sözlü ürünlerini etkilemiştir. Romalıların Türeyiş Efsanesi’ndeki dişi kurt ile Türklerdeki Türeyiş, Göç ve Ergenekon destanlarındaki kurt motifi birbirine benzemektedir. Yunan mitolojisindeki tek gözlü dev (Kiklop Polyphemos) ile Türklerdeki tepegöz birbirlerine çok benzer niteliklere sahiptir. Eski toplumların hemen hepsinin sözlü anlatımlarında yer alan tufan ve yaratılış hikâyeleri de benzerlik göstermektedir.
