İsimleri niteleyen ya da sayı, yer vb. yönlerden belirten sözcüklere "sıfa " denir. Sıfatı, isimlerin tamamlayıcı unsuru olarak görmek mümkündür. Genellikle isimlerden önce geldiğinden “ön ad" olarak da belirtilir.
Bir ev, köyün en sessiz evi... Islak tahtalardan Arap sabunu kokusu, bir de yoğurdun o yağlı buğusu geliyor. Sundurmanın sınırlarını çizen taş yığınları, arsız sarmaşıklarla yeşile boyanmış.
Bu parçada "bir" sözcüğü "ev" ismini belirsizlik yönüyle, "o" sözcüğü “buğu" ismini işaret yoluyla belirtmiştir. Bunun yanında "sessiz" sözcüğü "ev" ismini, "ıslak" sözcüğü "tahtalar" ismini, "yağlı" sözcüğü "buğu" ismini, "arsız" sözcüğü "sarmaşık" ismini nitelemiştir. İşte isimleri çeşitli yönlerden belirten ve niteleyen bu sözcükler sıfattır.
SIFATLARI GRUPLANDIRMA
Sıfatlar isimleri ya renk, durum veya biçim özellikleriyle tamamlar ya da işaret, soru, sayı veya belirsizlik yönünden belirtir. İşte bu iki temel özelliklerine göre sıfatlar niteleme sıfatları ve belirtme sıfatları olarak ikiye ayrılır.
Örnek: Aşağıdaki cümlelerin hangisinde soru anlamı, soru sıfatıyla sağlanmıştır?
A) Nereden hatırınıza geldi de bu işi ortaya koydunuz?
B) İnsanlar hata yaptığını neden bir türlü kabul etmek istemez?
C) Arkadaşlarınla İstanbul'un nerelerini gezeceksiniz?
D) Annem, eşyaları hangi çantaya koydu acaba?
E) Ay sonuna kadar bu siparişlerinizi yetiştireceğinizi düşünüyor musunuz?