Türkçede bağlaç olan “ki” ve ilgi eki olan “-ki” olmak üzere iki “ki” vardır.
- İlgi eki olan “-ki”:
İlgi eki olan “-ki” daima bitişik yazılır. Bu ek, “Sokaktaki insanın derdi var. “Herkes yarınki maçı düşünüyor.” cümlelerinde olduğu gibi yer veya zaman anlamlı sözcüklere gelerek onları sıfat yapar. İlgi eki, kimi zaman bir ismin yerine geçerek ilgi zamiri olur. “Bizimki yine ortalıklarda görünmüyor.” cümlesinde “ki” bir ismin yerini tutarak zamir olmuştur. - Bağlaç olan “ki” ayrı yazılır:
Demek ki onlar da böyle düşünüyor.
Bir de baktım ki herkes dışarı çıkmış.
soğukta dolaşma ki hasta olmayasın.
Not: Birkaç örnekte “ki” bağlacı kalıplaşmış olduğu için bitişik yazılır. Bu örneklerden “çünkü” sözünde ek aynı zamanda küçük ünlü uyumuna uymuştur.
belki, çünkü, hâlbuki, mademki, meğerki, oysaki, sanki.
