Yerküre’nin Katmanları
1. Yer Kabuğu
Kalınlığı yaklaşık 60 – 70 km olan kabuk SİAL ve SİMA denilen iki bölümden oluşur.
a) SİAL: Kıtasal kabuk olarak bilinen SİAL daha çok silisyum ve alüminyum elementlerinden oluştuğundan bu ismi almıştır.
- Yoğunluğu 2,7 – 2,8 gr/cm3 tür.
- Kalınlığı kıtalar – dağlar üzerinde fazla iken okyanus tabanlarında incedir. Ortalama olarak 30 – 50 km kalınlıktadır.
b) SİMA: Okyanusal kabuk olarak adlandırılan SİMA daha çok silisyum ve magnezyum elementlerinden oluşmuştur.
- Yoğunluğu SİAL’e göre fazladır ve 3.0 – 3,5 gr/cm3 arasındadır.
- Kalınlığı okyanus hendeklerinde daha az olmakla birlikte 5 – 10 km civarındadır. Karalarda ince iken okyanuslarda kısmen daha kalındır.
2. Manto
Üst kısmını lav akıntıları veya konveksiyon akıntılarının oluşturduğu astenosfer oluşturur. Burada meydana gelen konveksiyon akıntıları
iç kuvvetlerin oluşmasında etkilidir.
- Daha çok silikat minerallerinden oluşur.
- Mantonun yoğunluğu 5 – 6 gr/cm3 tür.
- Üst mantoda sıcaklıklar 1200oC’den fazladır.
- İç kuvvetlerin oluştuğu merkezdir.
- Alt mantoda demir ve magnezyum oranı artar.
- Derinliği ortalama 2900 km’ye kadar devam eder.
3. Çekirdek
Manto katının altında bulunan çekirdektir. Dış çekirdek ve iç çekirdek olmak üzere iki bölümden oluşur.
- Dış çekirdek kıvamlı bir sıvı hâlindedir. Nikel, demir ve magnezyum elementleri fazladır.
- İç çekirdek katı özellik gösterir ve nikel ile demir elementleri daha fazladır.
- Dış çekirdekte yoğunluk 10 gr/cm3 civarındayken iç çekirdekte 13,4 gr/cm3 dolayındadır.
- Sıcaklık iç çekirdekte 5000 – 6000 oC civarındadır.
