Devrede pilin olmasından dolayı iletken teldeki serbest elektronlara bir kuvvet uygulanır. Bu kuvvetin etkisiyle elektronlar pilin (–) kutbundan (+) kutbuna doğru bir titreşim hareketi yapar. Elektronların bu hareketine elektrik akımı denir. Devrede oluşan elektrik akımının yönü, elektronların titreşim hareketinin yönüne zıt kabul edilmiştir.
Benjamin Franklin (Benjamin Franklin), elektrik yükleri hakkında kesin bir bilginin olmadığı dönemlerde elektrik yüklerini bir sıvıya benzetmiştir. Franklin’e göre elektrik akımının yönü, elektriksel sıvının fazla olduğu pozitif kutuptan, elektriksel sıvının az olduğu negatif kutba doğruydu. Andre Mare Ampere (Andre Mari Amper) de bu görüşü benimseyerek elektrik akımının yönünün pilin (+) kutbundan (–) kutbuna doğru olduğunu kabul etmiştir.
Fakat yıllar sonra, bir elektrik devresinde (–) yüklerin, elektrik enerjisi kaynağının negatif kutbundan pozitif kutbuna doğru hareketli olduğu gerçeği ortaya çıkmıştır. “Akımın yönü, elektrik enerjisi kaynağının pozitif kutbundan negatif kutbuna doğrudur.” görüşü, gerçeğe ters olmasına rağmen bugüne kadar birçok kuralda kullanıldığı için hala kabul görmektedir.
Şekildeki devrede pilin (–) kutbundan çıkan elektronlar (+) kutbuna doğru akar. Elektrik akımının yönü elektronların hareket yönünün tersi yönündedir. Bundan dolayı elektrik akımı üretecin (+) kutbundan çıkıp devreyi dolaşarak (–) kutbuna girer şeklinde düşünü- lebilir. Üreteç olarak pil, akümülatör kullanılır.
