ARİF NİHAT ASYA (1904—1975)
Şiirlerinde hem hece hem aruz ölçüsünü hem de serbest nazmı kullanmıştır.
Türkçü-milliyetçi, muhafazakâr ve memleketçi özellikler gösteren şair, “bayrak şairi” olarak tanınmıştır.
Kahramanlık, bayrak, vatan, millet, tarih, din, inanç, ahlak, dua, sevgi, aşk ve doğa güzellikleri şiirlerinin başlıca konularıdır.
Şiirlerinde, “sosyal hiciv”e de yer vermiştir.
Edebiyatımızda, “Bayrak” ve “Fetih Marşı” adlı şiirleri ile tanınmıştır.
Mensur şiirleri ve “ebcet” hesabıyla tarih düşürdüğü manzumeleri ünlüdür.
Halk ve divan şiiri biçimlerinin yanında modern şiir biçimlerini de kullanmıştır.
Divan şiiri nazım biçimlerinden rubâiyi sıkça kullanmıştır.
Eserleri
— Şiir: Heykeltraş, Bir Bayrak Rüzgâr Bekliyor, Kubbe—i Hadra, Rubaiyyat-ı Arif I, Rubaiyyat-ı Arif II (Kıbrıs Rubaileri), Rubaiyyat-ı Arif III (Nisan), Kökler ve Dallar, Emzikler, Rubaiyyat-ı Arif IV (Kova Burcu), Dualar ve Aminler, Yürek, Köprü, Kundaklar, Rubaiyyat-ı Arif V (Avrupa’dan Rubailer), Aynalarda Kalan, Divançe-i Arif, Şiirler (Şiirlerinden seçmeler), Büyüyün Kızlar Büyüyün, Fatihler Ölmez, Rubaiyyat-ı Arif VI (Yerden Gökten), Ses ve Toprak, Takvimler
— Düzyazı: Yastığımın Rüyası, Ayetler, Kanatlar ve Gagalar, Enikli Kapı / Top Sesleri (Çekirdek I), Terazi Kendini Tartamaz (Çekirdek II), Tehdit Mektupları, Onlar Bu Dilden Anlar (Çekirdek III), Aramak ve Söyleyememek, Ayın Aynasında, Kubbeler, Sevgi Mektupları
