Tevfik Fikret (1867-1915)
Cenap Şahabettin (1871-1934)
HÜSEYİN CAHİT YALÇIN (1875-1957)
MEHMET RAUF (1875-1931)
HALİT ZİYA UŞAKLIGİL (1868-1945)
Süleyman Nesib (1866-1917)
Türk edebiyatında ilk sonnet’i (soneyi) yazan sanatçı olarak kabul edilir.
Şervetifünun karşıtlarına cevap olarak yazdığı “Makale—i Mahsusa” devrin edebiyatı için önemlidir.
Süleyman Nazif (1869-1927)
Bursa’da iken Servetifünun dergisine dedesinin adını müstear kullanarak (İbrahim Cehdi) yazılar göndermiştir.
Şervetifünun topluluğuna katıldıktan sonra bireysel konuları işlemiş, 1908’den sonra ise toplumsal konuları işlemiş ve “toplum” için sanat” anlayışını benimsemiştir.
İtilaf devletleri tarafından İstanbul’un işgal edilmesi üzerine “Kara Bir Gün” adlı yazısının yayımlanmasından dolayı Malta’ya sürülmüştür.
Şiirlerinde Namık Kemal’i örnek alan sanatçı vatan, millet, hürriyet konularını işlemiştir.
Eserleri
Şiir: Gizli Figanlar, Firak-ı Irak, Malta Geceleri
Nesir: Batarya ile Ateş (şiir/nesir), Çal Çoban Çal, Bahriyelilere Mektup, Namık Kemal, EI-Cezire Mektupları, Malumu İlam, Süleyman Paşa, İki İttifakın Tarihçesi, Hitabe, Çalınmış Ülke, Hazreti İsa’ya Mektup, İmana Tasallut, Kâfir Hakikat
Celal Sahir Erozan (1883—1 935)
Şervetifünun topluluğunun en genç şairlerinden olan sanatçı, şiirlerinde özellikle “aşk” ve “ kadın” temalarını işlemiş; bu sebeple edebiyat tarihlerinde “kadın şairi ” olarak adlandırılıp eleştirilmiştir.
Şiir anlayışını dört devreye ayırmak mümkündür:
a) Servetifünun devresi,
b) Fecriati devresi,
c) Millî Edebiyat devresi,
d) Cumhuriyet’ten sonra.
Şiirlerinde aşk, tabiat ve hayat temalarını, daha sonra toplumsal konuları işlemiştir.
Eserleri
Şiir: Kardeş Sesi, Beyaz Gölgeler, Buhran, Siyah Kitap, İstanbul İçin Mebus Namzetlerim
Hüseyin Siret Özsever (1872—1959)
Servetifünun’un şairlerinin en içli ve lirik olanı olarak kabul edilir.
İlk şiirlerini Ömer Senih takma adıyla yayımlamıştır.
Bireysel duyguları, platonik aşkları, doğa, kadın, aile temalarını kendine özgü sade bir dille, aruzun yanında heceyi de kullanarak yansıtır.
Eserleri
Şiir: LeyaI-i Girizan, Bağbozumu, Kıvılcımlı Kül, Kargalar (manzum yergiler)
Ali Ekrem Bolayır (1867—1937)
Namık Kenıal’in oğludur. Ayın Nadir takma adını kullanmıştır.
Türk-Yunan savaşını işleyen “Vasiyet” adlı şiiri büyük yankı uyandırmıştır.
41 beyitlik “Kaside-i Askeriye” şiirini Namık Kemal’in Hürriyet Kasidesi’ne nazire olarak yazmıştır.
Birinci Dünya ve Kurtuluş savaşlarında kahramanlık şiirleri yazmıştır.
“Şiirimiz” adlı uzun incelemesinden sonra Servetifünun yazı ailesiyle arası açılmıştır.
Eserleri
Şiir: Zilal—i İlham, Vicdan Alevleri, Ana Vatan, Şiir Demeti, Ordunun Defteri
Oyun: Baria, Sultan Selim, Engel, Süküt, Mama Dadım Darılır
Faik Ali Ozansoy (1876-1950)
Süleyman Nazif’in küçük kardeşidir.
Abdülhak Hamit’i taklit etmiş, edebiyatımızda ”İkinci Hamit” olarak anılmıştır.
Bireysel nitelikli şiirlerinde kadın, aşk konularını romantik bir biçimde işlemiştir.
1908’den sonra bireysellikten sıyrılarak şiirlerinde toplumsal konulara yönelmiştir.
Eserleri
Şiir: Fani Teselliler, Temasil, Elhan-ı Vatan, Şair-i Azam’a Mektup
Oyun: Payitahtın Kapısında, Nedim ve Lale Devri
Hüseyin Suat Yalçın (1 867—1 950)
İran mitolojisinden aldığı Gave figürüyle “Gave-i Zalim” takma ismiyle yazdığı mizahî şiirleri Gave Destanı adıyla bastırdı.
Lirizme varan şiirlerinde özellikle aşk ve kadın temalarını işler, millî konulara içtenlikle yer verir.
Aruzla yazan sanatçı, hece ölçüsü ve halk şiiri nazım biçimlerini de kullanmıştır.
Daha çok tiyatro çalışmalarıyla tanınan sanatçının bu konuda 11’i uyarlama, 11 ’i özgün olmak üzere 22 tiyatro eseri vardır.
Tiyatrolarında yanlış evlilikler, aile içi anlaşmazlıklar, özgürlük, siyasi baskı, para ve çarpık ekonomik ilişkilerden kaynaklanan sorunları işler.
Eserleri
Şiir: Lane-i Melal, Gave Destanı
Oyun: Kirli Çamaşırlar, Ahirette Bir Gün, Deva-yı Aşk, Kayseri Gülleri, Şehbal yahut İstibdatın Son Perdesi, Yamalar…
Saffeti Ziya (1875—1929)
Hikâyeci ve romancı olan sanatçı, daha çok bulunduğu dönemi ve etrafındaki insanları anlatmıştır.
İstanbul’un sosyete yaşamını anlattığı ve yerdiği “Salon Köşelerinde” adlı romanıyla tanınmıştır. Eser kendi yaşamından izler taşır.
“Haralambos Cankiyadis” adlı piyesinde, Beyoğlu’ndaki gece hayatı ve eğlence âlemlerine dalan gençleri anlatır.
Eserleri
Roman: Salon Köşelerinde
Hikâye: Kadın Ruhu, Bir Tesadüf, Bir Safha-i Kalp, Hanım Mektupları, Silinmiş Çehreler-Beliren Simalar
Oyun: Haralambos Cankiyadis
Saffet Nezihi (1871 – 1939)
En ünlü ve en çok okunan “Zavallı Necdet” adlı romanı Batılı tarzına özenen varlıklı çevrelerde geçen üçlü (karı-koca-sevgili) bir aşk macerasını anlatmaktadır.
Eserleri
Roman: Zavallı Necdet, Kumar Beliyyesi, Kadın Kalbi, Teehhül Aleminde, Müsebbib
Oyun: İzah ve İstizah
Ahmet Şuayb (1876—1910)
Servetifünun edebiyatının eleştiri alanındaki en önemli temsilcisidir.
Batı edebiyat ve fikir dünyasının bir kısım tanınmış kişilerinin hayat ve eserlerini tanıtan inceleme yazıları, döneminde büyük ilgi görmüştür.
Hayat ve Kitaplar adı altında Servetifünun dergisinde yayımladığı makale serisinde birçok Batılı yazar, tarihçi ve fikir adamı üzerinde durmuştur.
Eleştiri anlayışında özellikle H. Taine’nın görüşlerinden etkilenmiştir.
Eserleri
Eleştiri: Hayat ve Kitaplar
