FAZIL HÜSNÜ DAĞLARCA (1914—2008)
1960—1964 yılları arasında 43 sayı süren “Türkçe” adlı aylık bir dergi çıkarmıştır.
Birçok ödülün sahibi olan Dağlarca, 1967’de ABD’deki Milletlerarası Şiir Forumu tarafından “En iyi Türk şairi” seçilmiştir.
1930’lu yıllardan itibaren ölümüne kadar -2008- aralıksız şiir yazmış, şiir dışındaki türlerle pek ilgilenmemiştir.
Özgün bir sanatçı olan Dağlarca’yı Cumhuriyet Dönemi Tük şiirinde her hangi bir akım veya topluluğa dâhil etmek mümkün değildir.
Şiire hece ölçüsüyle başlayan sanatçı daha sonra serbest şiire geçmiştir.
Tür, biçim ve içerik bakımından kendini sürekli yenilemiş, kendine özgü bir şiir dili yaratmıştır.
Her konuda şiir yazan usta bir sanatçıdır.
Bireyselden toplumsala, ulusaldan evrensele uzanan bir çizgide kendine özgü bir şiir oluşturmuştur.
Çocuk edebiyatına yönelik şiirler de yazmıştır.
Şiirlerini içerik bakımından dört gruba ayırmak mümkündür:
a) İnsanın evren karşısındaki yalnızlığını, günlük yaşam sıkıntılarını, acılarını işlemiştir. Yaşamı zaman, çevre, evren içinde araştıran ve yer yer fizik ötesine uzanma çabasına giren eserleri: Havaya Çizilen Dünya, Çocuk ve Allah, Asu.
b) “Toplum boyutlu” şiirlerinin yer aldığı eserleri:Çakır’ın Destanı, Toprak Ana, Kınalı Kuzu Ağıdı, Haliç.
c) Ulusal sınırlar dışında gezinen, sömürgeciliğe karşı olan, yeryüzü yurttaşlığı gibi temalarla yazılmış eserleri: Sivaslı Karınca, Batı Acısı, Hiro-şima, Cezayir Türküsü, Vietnam Savaşımız.
d) “Yapma destan”larıyla tanınan sanatçı Kurtuluş Savaşı tarihinin farklı yansımalarını şiirlerinde anlatmıştır. Genellikle destansı söyleyişlerle oluşturulan Kurtuluş Savaşı, Atatürk gibi konuları işleyen eserleri: Malazgirt Ululaması, İstanbul Fetih Destanı, Çanakkale Destanı, Delice
Böcek, On Dokuz Mayıs Destanı, Samsun’dan Ankara’ya, İnönüler, Üç Şehitler Destanı, Sakarya Kıyıları, İzmir Yollarında, Yedi Memetler, Kubilay Destanı, Gazi Mustafa Kemal Atatürk, Anıtkabir, Özgürlük Alanı ,
Öz Türkçeyi benimseyen sanatçı, “Türkçe Katında Yaşamak” şiirinde geçen “Türkçem benim ses bayrağım.” dizesiyle Türkçeye olan sevgisini anlatmıştır.
Eserleri
— Şiir: Havaya Çizilen Dünya, Çocuk ve Allah, Üç Şehitler Destanı, Çanakkale Destanı, Çakırın Destanı, Yedi Memetler, İstanbul-Fetih Destanı, 19 Mayıs Destanı, Kubilay Destanı, Gazi Mustafa Kemal Atatürk, İstiklal Savaşı-Samsun’dan Ankara’ya, İstiklal Savaşı—İnönüler, Bağımsızlık Savaşı-Sakarya Kıyıları, Bağımsızlık Savaşı-30 Ağustos, Sivaslı Karınca, Anıtkabir, Mevlana’da Olmak, Yunus Emre’de Olmak, Türk Olmak, Vietnam Savaşımız, Hiroşima, Nötron Bombası, Malazgirt Ululaması, Kazmalama, Asu, Delice Böcek, Daha, Toprak Ana, Aç Yazı, Haydi, Batı Acısı, Özgürlük Alanı, Aylam, Dışardan Gazel, Açıl Susam Açıl, Haliç, Taş Devri, Cezayir Türküsü, Hoo’lar, Dışarıdan Gazel, Kınalı Kuzu Ağıdı, Çukurova Koçaklaması, Uzaklarla Giyinmek, Koşan Ayılar Ülkesi, Yazıları Seven Ayı, Şeker Yiyen Resimler, Hollandalı Dörtlükler, Güneş Doğduran, Çıplak, Balinayla Mandalina, Göz Masalı, Yaramaz Sözcükler, Dildeki Bilgisayar
