BEHÇET NECATİGİL (1916—1979)
Toplumcu gerçekçi bir sanat anlayışıyla yazdığı şiirlerin yanında, bireysel ve psikolojik, metafizik temaları işlediği şiirleri de vardır.
Toplumsal konulu şiirlerinde genelde dar gelirli insanların yaşamına eğilen şair, daha çok kendi yaşadığı semti ve o semtteki yaşayışı yansıtmıştır.
Şiirlerinde en çok ev, aile, orta halli insanın sorunları, çocukluk, gençlik, ihtiyarlık, aşk, ölüm, yalnızlık, anı, edebiyat, sanat, kentleşme, sanayileşme, uygarlık temalarına yer vermiştir.
Ev-aile-yakın çevre üçgeninde, gerçek ve hayal yaşantılarını iletmeye, duyurmaya çalışmış, edebiyatımızda “evler şairi” olarak tanınmıştır.
Eserlerinde Batı, halk ve divan şiirini ustaca birleştiren şair, bu şiirlerden özel bir biçimde yararlanmıştır.
Aruz (Hayıf name şiirinde), hece (ilk şiirlerinde) ve serbest vezinle kaleme aldığı şiirlerinde dili bilinçli bir biçimde kullanmıştır.
Başta tevriye ve cinas olmak üzere tenasüp, teşhis gibi edebî sanatlara da yer vermiştir.
“Ya ümitsizsiniz / ya ümit sizsiniz / Ya çaresizsiniz / ya çare sizsiniz” dizeleriyle güzel bir cinas örneği vermiştir.
Bölünmüş sözcükler kullanarak tevriye yapar:
En/cam, Bile/yazdı, bir/ine, içimde/kinden, neden/siz…
Bazı şiirleri çok kapalıdır, adeta bilmeceye dönüşür.
Bazı şiirlerinde mitolojik unsurları kullanmış yada mitolojiye göndermede bulunmuştur.
“Solgun Bir Gül Oluyor Dokununca”, “Gizli Sevda” şiirleriyle tanınmıştır.
Eserleri
— Şiir: Kapalı Çarşı, Eski Toprak, Çevre, Evler, Dar Çağ, Yaz Dönemi, Divançe, Sevgilerde (şiirlerinden seçmeler), Arada, İki Başına Yürümek, Söyleriz, Zebra, Kareler Aklar, Beyler
— Radyo oyunu: Yıldızlara Bakmak, Gece Aşevi, Üç Turunçlar, Pencere, Ertuğrul Faciası
— Sözlük-Araştırma: Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü, Edebiyatımızda Eserler Sözlüğü, Küçük Mitologya Sözlüğü
— Düzyazı: Bile/Yazdı, Düzyazılar I (Bile/Yazdı-Yazılar), Düzyazılar II (Konuşmalar-Konferanslar)
— Mektup: Mektuplar, Serin Mavi (Behçet Necatigil’den Eşine Mektuplar)
