Türkiye’de hayvan sayısı fazla olmasına rağmen, hayvan başına alınan ürün çok azdır.
Bu durumun nedenleri;
- Çayır ve mera hayvancılığının yaygın olması,
- Otlakların erken veya aşırı otlatılması,
- Hayvancılığın gelişmesi için gerekli olan önlemlerin alınmaması,
- Hayvanlar içerisinde verimi yüksek iyi cins hayvan oranının az olması,
- Çayır ve mera alanlarının tarım alanlarına dönüştürülmesi,
- Hayvancılıkta modern yöntemlerin yeteri kadar kullanılmaması,
- Hayvan soylarının yeterince ıslah edilmemesidir.
Hayvancılığın Gelişmesi İçin Gerekli Olan Faktörler
- Otlakların ıslahı,
- Hayvan soylarının ıslahı,
- Hayvan hastalıkları ile mücadele arttırılmalı,
- Pazarlama imkanlarının arttırılması,
- Çayır ve mera hayvancılığının yerine besi ve ahır hayvancılığının yapılması,
- Hayvan ürünlerini işleyen sanayi kollarının geliştirilmesi,
- Erken kesimin önlenmesi,
- Üreticiyi teşvik edici kredi imkanının sağlanması gereklidir.
Besi ve Ahır Hayvancılığı
- Genellikle büyükbaş hayvancılığına yöneliktir.
- Modern yöntemlerle yapılan hayvancılık faaliyetidir.
- Özellikle nüfusun fazla olduğu büyük kentlerin çevresinde gelişmiştir. Tüketim nüfusunun fazla olması etkilidir.
Mandıralar, kent nüfusunun günlük taze süt ihtiyacını et kombinaları ise et ihtiyacını karşılar. - Ahır adı verilen modern kapalı ortamda, hayvanlar temiz ve ince yemlerle(fabrikalarda üretilen yem) beslenir.
- Şekerpancarının küspesi hayvan yemi olarak kullanıldığı için, Türkiye’de şeker fabrikalarının yakınlarında besi ve ahır hayvancılığı gelişmiştir.
Çayır ve Mera Hayvancılığı
- Yağışlı mevsimlerde ot veriminin artmasıyla et ve süt verimi artar, kurak geçen mevsimlerde ise et ve süt verimi düşer. Mera hayvancılığı iklim koşullarından etkilenir.
- Hayvanlar yaz mevsiminde otlaklarda kış mevsiminde ahır veya ağıllarda kaba yemlerle (saman, yonca, mısır sapı vb.) beslenir.
- Geleneksel yöntemlerle yapılan hayvancılık faaliyetidir. Bundan dolayı doğal koşullara bağlı olarak et ve süt veriminde dalgalanmalar meydana gelir.
