Fransız Edebiyatı
Montaigne (1533-1592): Deneme türünün öncüsüdür. “Denemeler” adlı eserinde yer alan metinlerinde Hristiyanlıktan ve geleneksel düşünce biçimlerinden farklı olarak bağımsız insan düşüncesini ortaya koyan örneklere yer vermiştir
Pierre Corneille (1606-1684): Klâsisizmin ilkelerini uygulayan ilk büyük tragedya şairidir. Onun oyunlarındaki kişilerin, tutkularıyla görevleri çatışır. Ancak sonunda güçlü iradeleriyle tutkularını bastırırlar Eserleri arasında Le Cid, Horace, Cinna, Polyeucte, Medee, Andromede vardır.
Jean Racine (1639-1699) Tragedya şairidir. Racine’in oyun kişileri tutkularının, yazgılarının ve tanrıların esir olurlar Eserleri arasında And Romaque, İphigenie, Phedre, Esther vardır
Moliere (1622-1673): Komedya alanında başarılı ürünler vermiştir Toplum ve insandaki gülünç âdetleri, çirkin ve kötü huyları, kusurları sergileyerek, güldürerek düşündürmeyi, eğlendirerek öğretmeyi amaç edinmiştir. Başlıca eserleri şunlardır: Gülünç Kibarlar, Kadınlar Mektebi, Zorla Evlenme, Tartuffe, Don Juan, Zoraki Hekim, Cimri, Hastalık Hastası, Scapin’in Dolapları, Bilgiç Kadınlar, Kocalar Mektebi, Adamcıl, Kibarlık Budalası.
La Fontaine (1621-1695) Özellikle Aisopos’tan yararlanarak yazdığı fabllarıyla ünlüdür. En önemli eseri “Fabllar”dır
La Rochefoucauld (1613-1680): Özdeyişleriyle tanınan bir yazardır.
Rabelais (1490-1553): Roman türünün ilk örnekleri arsında yer alan “Gargantua” ve “Pantagruel” adlı eserleri ünlüdür.
La Bruyere (1645-1696): 16 bölümden oluşan “Karakterler” adlı eseriyle tanınmıştır. Eser, bir ahlak kitabıdır, eserde çeşitli kişilerin portresi anlatılmıştır.
Voltaire (1694-1778): Eserlerinin genel niteliği dünyadaki kötülük ve adaletsizliklerin kaynağı ve sebebi saydığı siyasi rejimlere, dinlere ve metafiziğe karşı mücadeledir. Zadig, Felsefe Mektupları, Müsrif Çocuk eserleri arasındadır.
J.J. Rousseau (1712-1778): Romantizmin kurucularındandır Eserleri arasında Emile, Toplum Sözleşmesi, İtiraflar, Julie yahut Yeni Heloise vardır.
Alexandre Dumas-Pere (1802-1870): Macera romanlarıyla tanınmıştır. Kahramanları iyi kötü diye ayırmıştır. Eserleri: Üç Silahşorlar, Monte Cristo Kontu, Maskeli Adam
Wctor Hugo (1802-1885): Şiir, roman ve oyunlarında tabiat, özgürlük, vatan, milliyetçilik gibi temalara yer vermiştir. Cromwell adlı dramının ön sözünde romantizmin temel ilkelerini ortaya koymuştur Sefiller adlı romanında seçkin sınıftan olmayan halktan ve toplum dışında kalmış insanların da dünyalarına, duygu ve düşüncelerine yer vermiştir Diğer eserleri arasında Notre Dame De Paris (Notr-Dam’ın Kamburu), Kral Eğleniyor, Hernani, Yüzyılların Efsanesi, Ruy Blas vardır.
Lamartine (1790-1869) Şiirlerinde din, doğa ve aşk konularını işlemiştir. “Graziella” ve “Raphael” romanlarında aşk ve doğa konusunu işler. Şairce Düşünceler, Genevieve, Doğu’ya Seyahat diğer eserleridir.
Alfred de Musset (1810-1857): Şiir türünde etkili olmuştur. Kendi iç dünyasını anlatmıştır. Roman ve öykülerinde çağının çelişkilerini anlatmıştır. Eserleri arasında Geceler, Bir Zamane Çocuğunun İtirafları, Tanrıya Bağlanan Umut vardır. Ölmeden evvel ’Uyuyacağım, nihayet uyuyacağım’ dediği rivayet edilir.
Chateaubriand (1768-1818): Romantizmin temsilcileri arasındadır Eserleri arasında Mezar Ötesinden Anılar, Atala, Rene vardır.
Honore de Balzac (1799-1850): Her ne kadar romantik edebiyat döneminde yaşamış olsa da gerçekçiliğin (realizmin) müjdecisi olmuştur. Romanlarını “İnsanlık Komedyası” başlığı altında yayımlamıştır. Kişileri ve toplumu en ince ayrıntılarıyla incelemiş, olayları ve olguları eleştirel bir tutumla sergilemiş, insanlar arası ilişkileri dikkatli bir gözle gözlemleyerek romanlarını yazmıştır. Eserleri arasında Goriot Baba, Vadideki Zambak, Eugenie Grandet, Sönmüş Yıldızlar, Mutlak Peşinde, Köy Hekimi, Kuzen Bette vardır.
Henri Beyle Stendhal (1783-1842): Realizmin temsilcisidir. Gördüklerini olduğu gibi, süslemeden yalın bir dil ve üslupla aktarmıştır. İnsanı içinde yaşadığı sosyal çevreden koparmadan vermiştir. Stendhal’e göre: “Roman, yol boyunca gezdirilen bir ayna olup, gördüklerini aynen yansıtır.” Eserleri arasında Kırmızı ve Siyah (Kızıl ile Kara), Parma Manastırı, Aşk Üstüne, İtalya Hikâyeleri vardır.
Gustave Flaubert (1821-1880): Realizmin kurucusudur. Romanlarında gözlemlerini kendi duygu ve düşüncelerine yer vermeden sergilemeye, hayatı olduğu gibi aktarmaya çalışmıştır. Eserleri arasında Madame Bovary, Salombo, Duygusal Eğitim vardır.
Guy de Maupassant (1850-1893): Özellikle küçük hikâye türünde gerçekçi ürünler vermiştir. Hikâye türünde klâsik kurguya yani olaya dayalı ”Maupassant tarzı hikâye” denilen bir çığır açmıştır. Eserleri arasında Tombalak, Ayışığı, Küçük Roque, Bir Hayat, Güzel Dost, Ölüm Kadar Acı vardır.
Alphonse Daudet (1840-1897): Var olanı olduğu gibi aktarma yolunu benimsemiş realist bir yazardır. Eserleri arasında Pazartesi Hikâyeleri, Tarasconlu Tartarin, Jack, Değirmenimden Mektuplar, Sapho vardır.
Emile Zola (1840-1902): Natüralizmin kurucusudur. Deneysel roman anlayışını başlatmıştır. Deneysel romanı uygulamak için “RougonMacquart’lar: İkinci İmparatorluk Döneminde Bir Ailenin Tabii ve Sosyal Hayatı” adlı 20 ciltli büyük eserini yazmıştır. Eserleri arasında Meyhane, Germinal, Nana, Gerçek, Emek, Adalet, Therese Raquin vardır.
Goncourt Kardeşler (Edmond/Jules): Fransız kardeş yazarlar, eserlerini birlikte yazmışlardır. Manette Salomon, Journal, Germinie Lacerteux adlı eserleri vardır.
Jules Verne: Bilim kurgu romanlarıyla ünlenmiştir. Eserleri arasında Dünyanın Merkezine Seyahat, Denizler Altında Yirmi Bin Fersah, Seksen Günde Devri Alem, Kaptan Grant’ın Çocukları vardır.
Charles Baudelaire (1821-1867): Sembolizmin öncüsüdür. “Kötülük Çiçekleri” (Elem Çiçekleri) adlı eseriyle tanınır. Diğer eserleri şunlardır: Enkazlar, Yapma Cennetler, Esrar ve Haşhaş, Füzeler, İşte Kalbim, Küçük Mensur Şiirler.
Arthur Rimbaud (1854-1891): Fransız sembolist şairdir. Eserleri arasında Cehennemde Bir Mevsim, Uyuyan Vadi, ilhamlar Sarhoş Gemi vardır.
Andre Gide (1869-1951): Eserlerinde hiçbir şeyi gizlememiş, ruhunun derinliklerini yansıtmıştır. Eserleri arasında Dar Kapı, Pastoral Senfoni, Kalpazanlar, Günlük, Angel’e Mektuplar vardır.
Marcel Proust (1871 -1922): Eserlerinde özellikle zaman kavramını işlemiştir Yarı otobiyografik nehir roman niteliğindeki “Kayıp (Geçmiş) Zamanın İzinde” roman serisiyle tanınır. Swanların Tarafından, Çiçek Açmış Genç Kızların Gölgesinde, Sodom ve Gomorra, Mahpus Kadın, Albertine Kayıp, Kavuşulan Zaman eserleri arasındadır.
Jean Paul Sartre (1905-1980): Varoluşçuluğun kurucusu ve savunucusudur. İnsan doğasının en önemli unsurlarından biri olan özgürlük kavramını işlemiş, insan özgürlüğünün yasak ve yasalarla sınırlandırılamayacağını öne sürmüştür. Bulantı, Özgürlük Yolları roman; Duvar hikaye; Sinekler, Saygılı Yosma, Kirli Eller oyun türündeki eserleridir.
Albert Camus (1913-1960): Varoluşçu bir yazardır. Daha çok saçma kavramını irdelemiştir; ona göre insanın içinde yaşadığı evren saçma, mantıksız, akıl dışı ve anlamsız bir yapıya sahiptir, dolayısıyla insan hayatı da saçmadır. Yabancı, Veba, Düşüş roman; Yanlışlık, Caligula oyun türündeki eserleridir.
Luis Aragon (1897-1982): Dadaizm ve sürrealizm akımlarının temsilcisidir. 1932’den sonra toplum için insanın mutluluğu için şiirler yazmıştır Eserleri arasında Elsa’nın Gözleri, Elsa’nın Ezgisi, Elsa, Elsa’nın Delisi, Parisli Köylü, Can Sıkıntısı vardır.
