Zihniyet: Bu şiir anlayışına sahip olan şairler (Ahmet Hamdi, Asaf Halet…) sanatı ideolojilerin, toplumsal davaların aracı olarak görenlere karşı çıkmış, şiiri şiir dışındaki tüm ögelerden arındırma yolunu seçmişlerdir.
Dil: Şiir düz yazıdan uzaklaştırılmış, mecaz ve imgelerle yüklü özgün bir dil kullanılmıştır.
Ahenk: Saf şiir anlayışına bağlı olan şairler , müzikaliteye büyük önem vermiş, ahenk unsurlarından olabildiğince yararlanmışlardır. Saf şiir etrafındaki şairlerin etkilendikleri Yahya Kemal’in, şiiri bir ritim sanatı olarak görmesi; Ahmet Haşim’in ise şiirin sözden çok musikiye yakın olduğunu dile getirmesi saf şiircilerin ahenge verdikleri önemin göstergesidir.
Tema: Daha çok içsel ve bireysel bir anlayışı benimseyen şairlerin oluşturduğu bu şiir anlayışında zaman, aşk, özlem, sonsuzluk,yalnızlık gibi konular ele alınmıştır.
Yapı: Gelenekten uzaklaşılan bir dönemin izlerini yansıtan saf şiir anlayışında genellikle şairin kendi beğenisine göre şekillendirdiği serbest nazım biçimleri kullanılmıştır.
