Üçüncü Blok – Bağlantısızlar (Bloksuzlar)
Batılı emperyalist güçlere karşı II. Dünya Savaşı sonrası özellikle Asya ve Afrika’daki sömürgelerde başlayan bağımsızlık hareketleri, Afrika ve Asya’daki ülkelerin bağımsız birer devlet haline gelmelerine fırsat vermiştir.
Bağımsız kalan bu devletler Batı – Doğu Blokları dışında kalarak öncelikle ekonomik kalkınmayı amaçlamışlardır.
Ekonomik kalkınma için paraya ihtiyaç duyan bu devletler, sömürgeciliğin anlamını bildikleri için Batı Bloku’na, komünizme taraf olmadıkları için Doğu Bloku’na mesafeli olmak ve iki Blok’a da uzak durarak Üçüncü Blokla yumuşama sürecine de katkı sağlayabileceklerini düşünmüşlerdir.
Bu anlayışla, öncülüğünü Hindistan ve Mısır’ın yaptığı ülkeler Üçüncü Blok anlayışında ve tarafsızlık esasında örgütlenmeyi benimsemişlerdir.
Bandung Konferansı
18 – 24 Nisan 1955’te Bandung Konferansı (Asya -Afrika Devletleri Konferansı)’na Türkiye dahil 24 ülke katılmıştır.
Tam bir örgütlenme olmasa da Asya -Afrika ülkeleri BM’de önemli rol oynamaya başlamışlardır.
II. Dünya Savaşı sonrası iki bloklu yapıya karşılık “Tarafsızlık”, “Bloksuzluk” veya “Bağlantısızlar” gibi uluslararası politikaya yeni ve değişik politik bir bakış kazandırmışlardır.
Bağlantısızlar Hareketi’nin ilk teşkilatlı toplantısı Yugoslavya lideri Tito ile Mısır lideri Nasır’ın öncülüğünde 1961’de 25 bağlantısız ülkenin katılımıyla Belgrat’ta yapılmıştır.
24 maddelik deklarasyon ile Bağlantısızlar, ABD ve SSCB’ye hitaben;
barış çağrısında bulunmuşlar,
her türlü kolonicilik ve sömürgeciliğe karşı olduklarını ilan etmişler, sömürgelerdeki bağımsızlık hareketlerinin desteklenmesini istemişlerdir.
İkinci toplantısını Kahire’de 1964’te yapan Bağlantısızlar, toplantı sonunda “Barış ve Milletlerarası İş Birliği Programı” yayımlamışlardır.
