SADRİ ERTEM (1898—1943)
Eleştirel gerçekçilik akımının önde gelen yazarlarındandır.
Güdümlü (tezli-amaçlı) sanattan yanadır.
Resmî ideoloji yararına masa başında hikâyeler üreten bir yazardır.
Eserlerinde ağa—tüccar sömürüsünü, fabrika-işçi ilişkisini, bürokrasinin halk üzerindeki baskısını anlatmıştır.
Eserleri
— Hikâye: Silindir Şapka Giyen Köylü, Bacayı İndir Bacayı Kaldır, Korku, Bay Virgül, Bir Şehrin Ruhu
— Roman: Çıkrıklar Durunca, Bir Varmış Bir Yokmuş, Düşkünler, Yol Arkadaşları
— Gezi: Ankara-Bükreş, Bir Vagon Penceresinden
Çıkrıklar Durunca (1931): Edebiyatımızda ilk işçi romanlarından olan eserde, Osmanlı Devleti’ni çökerten sebepler, kapitülasyonlar üzerinde durur. Kastamonu ilinin Bolu Mutasarrıflığına (Kaymakamlığına) bağlı Gerede nahiyesinin bir karyesi olan Adaköy’de ve Adaköy çevresindeki köylerde, geçimini dokumacılıktan sağlayan halk ile Avrupa’dan ithal edilen ucuz fabrika kumaşlarını satan Sıddıkzade ve diğer büyük tüccarlar arasındaki ekonomik temelli çatışma üzerine kurulu bir romandır.
