ORHAN ASENA (1922—2001)
Toplumcu bir tiyatro yazarıdır. “Türk tiyatrosunun Shakespeare’i” olarak tanınır.
Tiyatrolarında tarihten yararlanan Orhan Asena: “Tiyatro, bence tarihin sustuğu yerde başlar.” der.
Tiyatrolarında mitolojiden yararlanmıştır.
Yerel, ulusal, evrensel değişik olay ve sorunları gözler önüne sermiştir.
Birey-toplum çatışmasını ve baskı altındaki bireyin başkaldırısını hümanist bir şekilde ele almıştır.
Oyunlarında genel olarak başkaldırmayı bir sorunsal olarak temel alır ancak başkaldırmayı daha çok zihinsel-bireysel bir edim olarak ortaya koyar.
Orhan Asena’nın tiyatrolarını konu bakımından ikiye ayırabiliriz:
a) Kadın konusunu ele alanlar: Gecenin Sonu, Kocaoğlan, Fadik Kız, Bir Kadın Üzerine Çeşitlemeler (El Kapısı, Geçkin Kız, İkili Yaşam, Ana), Kapılar, Korkunç Oyun
b) İktidar tutkusunu işleyenler: Tanrılar ve İnsanlar, Hürrem Sultan, Ya Devlet Başa Ya Kuzgun Leşe, Sığıntı, İlk Yıllar—Roksalan, Atçalı Kel Mehmet, Simavnalı Şeyh Bedrettin, Alemdar Mustafa Paşa-Tohum ve Toprak…
Eserleri
— Tiyatro: Tanrılar ve İnsanlar (Gılgamış), Hürrem Sultan, Tohum ve Toprak / Alemdar Paşa, Simavnalı Şeyh Bedrettin, Atçalı Kel Mehmet, Kocaoğlan, Yalan, Kapılar, Bir Fındık Düştü Dalından, Boğazdere, Fadik Kız, Ya Devlet Başa Ya Kuzgun Leşe, Ölü Kentin Nabzı, Toroslar’dan Öteye, Şili’de Av, Gecenin Sonu, Yıldız Yargılaması…
