Verilen metni adım adım inceleyelim:
Metin, akıl ve vahyin doğru bilgi kaynakları olduğunu ve birbirini desteklediğini belirtir.
Ardından, Kur'an'ın ilkelerinin akla uygun olduğunu vurgular.
Bu durumun gerekçesi olarak ise hem aklı yaratanın hem de vahyi gönderenin Allah olduğunu ifade eder.
Bu ifadelerin bütünü, akıl ve vahiy arasında bir uyum ve destekleyici bir ilişki olduğunu, yani birbirleriyle çelişmediklerini anlatmaktadır. Her ikisinin de kaynağının Allah olması, bu çelişmezliğin temel nedenidir.
Seçenekleri değerlendirelim:
A) Allah'ın gönderdiği mesajlara vahiy dendiği: Bu doğru bir bilgi olsa da, metnin ana vurgusu vahyin tanımı değil, akılla olan ilişkisidir.
B) Kur'an'ın insanların akıllarını kullanmalarını istediği: Metin Kur'an ilkelerinin akla uygun olduğunu belirtir, ancak doğrudan "akıllarını kullanmalarını ister" şeklinde bir ifadeye yer vermez. Ana vurgu uyum üzerinedir.
C) Akıl ve vahyin birbiriyle çelişmediği: Metnin tamamı, akıl ve vahyin birbirini desteklediğini, Kur'an ilkelerinin akla uygun olduğunu ve her ikisinin de kaynağının Allah olduğunu belirterek bu çelişmezlik fikrini güçlü bir şekilde vurgulamaktadır. Bu, metnin ana fikridir.
D) Allah'ın yarattığı her şeyde bir düzen olduğu: Metin, Allah'ın yaratıcılığından bahsetse de, bunu sadece akıl ve vahiy arasındaki ilişkiyi açıklamak için kullanır, genel bir düzen vurgusu yapmaz.
Bu nedenle, metnin bütünündeki temel vurgu, akıl ve vahyin birbiriyle çelişmediği, aksine birbirini tamamladığı ve desteklediği fikridir.
Cevap C seçeneğidir.